نقش واسطه ای رشد اجتماعی در بین سبک های یادگیری و سازگاری تحصیلی

این تحقیق به منظور نقش واسطه ای رشد اجتماعی در بین سبک های یادگیری و سازگاری تحصیلی صورت گرفت. جامعه آماری دانش آموزان متوسطه شهر اقلید بودند که از بین آنها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 300 نفرانتخاب شدند که حجم نمونه را تشکیل دادند .داده ها از طریق پرسشنامه سبک های یادگیری کلب )1985(، پرسشنامه رشداجتماعی وایتزمن، پرسشنامه سازگاری تحصیلی (سینها و سینک، 1992) جمع آوری گردید. ابزارها از روایی وپایایی مناسب برخوردار بود.. مدل فرضی با استفاده از رگرسیون همزمان و بکارگیری مراحل پیشنهادی بارون و کنی (1986) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که آزمایشگری فعال و تجربه عینی پیش بینی کننده مثبت و قوی متغیر سازگاری تحصیلی است. همچنین پس از بررسی ضرایب مسیر های بدست آمده، معلوم شد که ابعاد مسئولیت و استقلال متغیر رشد اجتماعی نقش واسطه ای میان ابعاد آزمایشگری فعال و تجربه عینی و سازگاری تحصیلی را دارد.